Öğretmen maaşının işçi maaşının altında kaldığı, asgari ücrete yaklaştığı, ek dersin bir döner, çay, kahve parası etmediği bir süreçte…
Öğretmenlerin atanamadığı, kirasını, faturasını ödeyemediği, binbir zorlukla borç/harçla ayı kapatmaya çalıştığı bir süreçte…
Okul lavabolarında sabun ve peçetenin olmadığı, kalorifer yakacak görevlinin bulunamadığı, temizlik yapacak hizmetlilerin olmadığı bir süreçte…
Bazı rakamlara göre 80 bini bulan ücretli öğretmenin çalıştığı, emeklilik yaşı gelenlerin yoksulluk hasebiyle emekli olamadığı bir süreçte…
Ve tüm bu harcamalar, Hazine ve Maliye Bakanlığının “tasarruf tedbirleri” diye her gün yeni açıklamalar yaptığı bir zaman diliminde yapılıyor.
Koskoca, yemyeşil Eğitim Fakültesi kampüsleri dururken “tasarruf tedbirleri” yok sayılıp Milli Eğitim Akademileri adı altında milyarlarca lira masrafa giriliyor.
Eğitim Fakültesi programlarının MEB ile uyumlu olmadığı gerekçesi ile akademilerin kurulduğu ifade ediliyor.
Öğretmen Yetiştirme Programları YÖK ile istişare edilip MEB-YÖK işbirliği ile revize edilerek bunca masrafa, israfa girilmese olmaz mıydı?
İstişareler neticesinde uyumlu bir program hazırlanıp staj eğitimi çok daha işlevsel hale getirilebilirdi.
Gerekirse uygulamalı eğitimlerin süresi ve ağırlığı arttırılırdı.
Bu tercih edilmediğine göre akademilerin başka bir gayesi olmalı.
Çok tuhaf ve akıldışı olan bir diğer husus ise akademi adının geçtiği yerde “Master ve Doktora’nın” adının bile geçmemesi.
Tıpkı uzmanlığın en temel şartı olan Lisansüstü Eğitime, meslek kanununda tek bir madde bile yer verilmemesi gibi…
Amaç gerçekten Öğretmen niteliğini geliştirmek ise MEB önce Master/Doktora’yı teşvik etmelidir.
%7 olan artırımlı ek ders arttırılmalıdır.
Maaş ve ek derslere en az % 100 zam yapmalıdır.
Yönetici atamalarına Master/Doktora şartı getirmelidir.
Bilgi, kültür, nitelik ve donanım olarak çalışanından alt seviyede olan tek bir yönetici olmamalıdır.
Eğitimci Yazar Mehmet GÜLER
