Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), sadece şube müdürlerine uygulanan zorunlu rotasyon uygulamasını sona erdirme kararı aldı. 2025 yılı boyunca askıya alınan uygulama, moral ve motivasyon sorunlarını çözmeyi hedefliyor. İşte detaylar ve aile birliği düzenlemeleri.
MEB’de Zorunlu Rotasyon Kalkıyor: Şube Müdürlerine Yeni Dönem
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), sadece şube müdürlerini kapsayan zorunlu rotasyon uygulamasını kaldırmak için kapsamlı çalışmalar yürütmeye ve üzerinde çalışmaya devam ediyor. Bakanlık, bu uygulamanın moral ve motivasyonu düşürdüğüne, aidiyet duygusunu zayıflattığına ve iş verimini azalttığına dikkat çekti.
Neden Kaldırılıyor?
MEB tarafından hazırlanan raporlarda, diğer bakanlıklarda bu kadar sık bir rotasyon uygulaması olmadığına ve MEB’deki sistemin çalışanlar üzerindeki olumsuz etkilerine işaret ediliyor. Rotasyonun kaldırılmasıyla birlikte, şube müdürlerinin iş yerlerindeki aidiyet duygusunun güçlendirilmesi ve görevlerinde daha etkin olmalarının sağlanması hedefleniyor.
2025 Yılı Boyunca Askıya Alındı
Yapılacak yeni düzenlemeyle, rotasyon uygulamasının 2025 yılı boyunca askıya alınacağı ve mevcut şube müdürlerinin görev yerlerinde kalacağı açıklandı. Ayrıca, hizmet bölgesi sürelerinin ve yer değiştirme puanlamalarının ekim ayı itibarıyla yeniden düzenleneceği ifade ediliyor.
Aile Birliği ve Sağlık Durumu Düzenlemeleri
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın 2025 yılını “Aile Yılı” ilan etmesi kapsamında, sağlık ve aile birliği mazereti olan şube müdürleri için özel düzenlemeler yapılacak. Bu personelin isteğe bağlı tayin talepleri, Ağustos ayında öncelikli olarak değerlendirilecek.
Yol Haritası Bekleniyor
Milli Eğitim Bakanlığı’nın, konuyla ilgili yıl sonuna kadar kapsamlı bir yol haritası açıklaması bekleniyor. Şube müdürlerine yönelik bu yenilik, çalışan memnuniyetini artırmayı ve iş sürekliliğini sağlamayı amaçlıyor.
Milli Eğitim Bakanlığı’nın, şube müdürlerine uygulanan zorunlu rotasyonu kaldırma kararı, taşra yöneticilerinin moral ve motivasyonu üzerinde nasıl bir etkide bulunacaktır? Ayrıca, görev yerlerinde kalıcı olmanın aidiyet duygusunu artırırken, farklı bölgelerde edinilebilecek yeni deneyimler ve perspektiflerden mahrum kalmalarına yol açması olası mıdır? Bu değişiklik, hem bireysel hem de kurumsal verimlilik açısından ne tür avantajlar ve dezavantajlar getirebilir?
