Bugün, 5 Aralık 2025 Cuma
10918,51%-1,07
42,39% -0,02
49,47% 0,01
5742,82% -0,16
9299,63% 0,00
ABD eğitim sisteminin kalbinde köklü bir sarsıntı yaşanıyor. Trump yönetimi, Eğitim Bakanlığı'nı lağvetme ve yetkilerini dağıtma projesini, ülkenin kronikleşmiş akademik başarısızlıklarına bir "panzehir" olarak sunuyor. Yönetimin iddiasına göre bu hamle, okulları federal bürokrasinin zincirlerinden kurtaracak devrim niteliğinde bir adım. Ancak sahadaki gerçeklik, okul yöneticileri ve eyalet yetkilileri için çok daha karmaşık ve endişe verici bir tablo çiziyor. Eğitimciler, özellikle matematik ve okuma gibi temel alanlarda zorlanan öğrenciler için bu planın çözümden ziyade, içinden çıkılmaz bir bürokrasi labirenti yaratacağından korkuyor.
Yeni yapılanma stratejisi, Eğitim Bakanlığı'nın devasa operasyonel yükünü tek bir çatı altından alıp, dört farklı federal kuruma dağıtmayı öngörüyor. Başkan Donald Trump’ın vizyonuna göre bu, merkezi yapının tamamen kapatılması ve eğitimdeki kontrolün eyaletlere devredilmesi yolunda atılmış stratejik bir adım. Fakat eyalet yönetimleri bu görüşü paylaşmıyor; aksine, yerel okullar ile federal hükümet arasındaki köprünün yıkılacağını ve iletişim kanallarının tıkanacağını savunuyorlar.
Washington eyaletinin en üst düzey eğitim yetkilisi, planın bürokrasiyi azaltmak bir yana, mevcut iş yükünü "beş katına çıkardığını" belirterek, bu durumu eğitimciler ve aileler adına "kafa karıştırıcı bir ikiyüzlülük" olarak nitelendirdi. Benzer bir tepki Kaliforniya’dan geldi; eyalet yetkilileri planı "verimsizliğin açık bir örneği" olarak tanımlarken, Maryland eğitim yönetimi birden fazla federal ajansla koordine olmanın yaratacağı lojistik kâbusa dikkat çekti.
Wisconsin Eyalet Müfettişi Jill Underly ise sürecin tepeden inme yürütülmesine isyan ederek şu ifadeleri kullandı:
"Eyaletler bu karar alma mekanizmasının tamamen dışında bırakıldı. Bu dayatma, ne bizim talep ettiğimiz bir yöntem ne de öğrencilerimizin gerçek ihtiyaçlarına bir yanıt."
Underly, yönetimin enerjisini kurumsal yapıları parçalamak yerine, eyaletlere esneklik sağlamaya ve ağır test yükümlülüklerini hafifletmeye harcaması gerektiğini vurguladı.
Eğitim Bakanı Linda McMahon, okulların finansal akışında bir kesinti yaşanmayacağı konusunda güvence vermeye çalışıyor. McMahon’a göre, Bakanlığın varlığı sona erse bile okullar öğrencilere hizmet götürmek için daha fazla kaynağa ve hareket alanına sahip olacak. Ancak hukuki gerçeklik şimdilik farklı; Bakanlığı resmen feshetme yetkisi yalnızca Kongre’nin elinde bulunuyor. Bu durum, McMahon’un planını kurumu "federal bir arafta" bırakmaya itiyor.
Yapılan iş bölümü anlaşmalarına göre:
Çalışma Bakanlığı (Department of Labor): Okulların finansmanı ve desteğinin büyük bölümünü üstlenecek.
Diğer Bakanlıklar: Sağlık ve İnsan Hizmetleri, Dışişleri ve İçişleri Bakanlıkları da çeşitli programları devralacak.
Eğitim Bakanlığı (Mevcut Durum): Politika rehberliği ve devredilen işlerin denetimi gibi sınırlı görevleri sürdürmeye devam edecek.
Hükümetin kapanmasına günler kala imzalanan ve Salı günü duyurulan bu anlaşmalar, ölçek açısından benzersiz. Geçmişte de Eğitim Bakanlığı diğer kurumlarla iş birliği yapsa da (örneğin okul yemekleri için Tarım Bakanlığı ile), bu sefer devredilen bütçenin devasa boyutu ve programların kritikliği, durumu geçmiş örneklerden ayırıyor.
Plana verilen tepkiler büyük ölçüde siyasi fay hatları üzerinde şekilleniyor. Demokratlar, bu hamlenin Amerika’nın en savunmasız öğrenci gruplarına onarılmaz zararlar vereceğini savunurken, Cumhuriyetçi kanat durumu "hantal bürokrasiye karşı kazanılmış bir zafer" olarak kutluyor. Ancak muhafazakâr cephede de çatlak sesler var. Alaska Cumhuriyetçi Senatörü Lisa Murkowski, eğitim programlarının bu konuda uzmanlığı olmayan kurumlara devredilmesinin gençlere zarar verebileceği uyarısında bulundu. Eski Başkan George W. Bush döneminin Eğitim Bakanı Margaret Spellings ise durumu "dikkat dağıtıcı" olarak niteledi:
"Programları bir binadan diğerine taşıdığınızda bürokrasiyi yok etmiş olmuyorsunuz. Aksine, öğrencilerin, öğretmenlerin ve ailelerin sistem içinde yollarını bulmalarını ve ihtiyaç duydukları desteğe ulaşmalarını imkansız hale getiriyorsunuz."
Amerika’nın eğitim sisteminde bir reforma ihtiyaç olduğu konusunda herkes hemfikir. COVID-19 pandemisinin ardından matematik ve okuma puanlarında yaşanan dramatik düşüş, ondan önceki durgunluk dönemiyle birleşince tablonun vahameti ortaya çıkıyor. Bakan McMahon, bu başarısızlıkları Eğitim Bakanlığı'nın işlevsizliğine kanıt olarak gösteriyor ve planını "federal mikro yönetimi bitiren sert bir sıfırlama" olarak pazarlıyor.
Ancak Amerikan Öğretmenler Federasyonu Başkanı Randi Weingarten gibi muhalifler, bu mantığı temelden sorguluyor: "Mevcut yapıyı daha verimli hale getirmek varken, kimsenin hakkında bir şey bilmediği, deneyimsiz yeni bir bürokrasi kurmak için eskisini neden yok ediyorsunuz?"
Değişikliğin tam etkilerinin anlaşılması aylar sürebilir, ancak şimdiden yerel yöneticiler arasında panik havası hakim. Eğitim Bakanlığı, yıllardır karmaşık finansman formülleri ve özel eğitim yasaları konusunda okullara rehberlik eden bir "yardım hattı" işlevi görüyordu.
Ulusal Okul Müdürleri Birliği (AASA) Başkanı ve Minnetonka Kamu Okulları Müdürü David Law, bu uzmanlık desteğinin kesilmesi durumunda okulların federal fonları nasıl kullanacaklarını bilemeyeceklerini belirtiyor: "Cevap alabileceğiniz bir merci yoksa, hizmet de sağlayamazsınız."
Massachusetts, Salem Okul Müdürü Stephen Zrike ise daha somut bir endişeye dikkat çekiyor: Bölgesindeki 4.000 öğrenci için hayati önem taşıyan 6 milyon dolarlık federal desteğin, Çalışma Bakanlığı'nın "yeni katılım kuralları" ile riske girmesi. "Fonlara hangi yeni şartların ekleneceğini bilmiyoruz, belirsizlik seviyesi korkutucu boyutta," diyen Zrike, özellikle İngilizce öğrenen ve evsiz öğrencilerin mağdur olabileceğinden korkuyor.
Demokrat Temsilci Bobby Scott ise, Bakanlığın 1979’da kurulma amacını hatırlatarak son uyarıyı yapıyor: "Bu dağılma, eğitim politikalarında parçalanmış, tekrarlayan ve tutarsız bir dönemi başlatmaktan başka bir işe yaramayacak."
